Een bastion van kooplieden.
Sauveterre de Rouergue is tijdens de 13e eeuw een nieuwe stad die op een echt beleid van de verstedelijking van die tijd reageert.
Onder de voogdij van de koninklijke rechter, is het bastion gebouwd als een kleine woonwijk: een centraal plein, 9 percelen met elk een tuin en een put, 4 belangrijke straten gekruist door dwarsstraten welke toegang geven tot de tuinen.
De bevolking van het bastion, voornamelijk van agrarische oorsprong, heeft te maken met een gebrek aan land: hierdoor wordt de ontwikkeling onmogelijk.
Het bastion wordt daarom commercieel en administratief, geholpen door de fiscale privileges verleend door de koning. Beetje bij beetje verschijnen verschillende activiteiten: smederijen, messenmakerijenbestek, hoedemakerijen, slagers… Galerijen en winkels weerspiegelen de economische vitaliteit van de stad.
Maar de uitbraken van pest en hongersnood maken dat de rijkste inwoners vluchten naar betere plaatsen. Geïsoleerd op een plateau, omringd door ravijnen, blijft Sauveterre stilstaan vanaf de 18e eeuw en blijft ver van de grote communicatiekanalen.
Vanaf het midden van de 20e eeuw, ondersteund door de bewoners aan wie het na aan het hart ligt het gebouwde erfgoed van hoge kwaliteit te herstellen, mikken de verschillende gemeentelijke instanties op de integratie in de toeristische circuits.
Het bastion van de kunstberoepen.
Vandaag, is de gemeente een aaneenschakeling van kunstenaars van hoge kwaliteit.
Deze troeven hebben de oprichting van een centrum van ambachten met de steun van de gemeenschap van gemeenten van het Pays Baraquevillois gerechtvaardigd. Dit project van “Bastide des métiers d’art” is gematerialiseerd door de renovatie van het voormalige klooster en pastorie voor toekomstige tentoonstellingen en kunstcursussen, verzorgd door de ambachtslieden van de streek. Het resulteerde in de bouw van acht nieuwe kunstateliers die de ambachtslieden en kunstenaars, onlangs in de gemeente gevestigd, verwelkomen.